arkadaşımın çok yakın bir arkadaşının yaşadığı durum. arkadaşım bize bile anlatırken üzerinden uzun zaman geçmesine rağmen gözyaşlarını tutamaz. o böyleyken annesini kaybedeni düşünemiyorum bile. çok ağır ve tahammül edilmesi zor bir olay olsa gerek.
60
+
-entiri.verilen_downvote
Kardeşimin arkadaşının annesi intihar etti, bundan yaklaşık 5 yıl önce . 5. kattan kendini aşağıya bıraktı,arkasında 4 çocuk bıraktı,çocuklardan biri bedensel engelli.İnanamadık ,olur mu öyle şey dedik, şu an yazarken bile sanki rüyaymış gibi geliyor.
İntiharın gecesinden itibaren yaklaşık 1 hafta bizde kaldılar ama hepimiz salya sümüğüz, anneme anne diyemiyoruz, nasıl diyelim zaten... En küçük çocuk 5 yaşında, annesini soruyor sürekli ,abisi "köye gitti" diyor, abisi bile çocuk henüz , 18 ini yeni bitirmiş bir çocuk...
Şimdi hem üniversiteyi okuyor(inşaat mühendisliği) , hem takside çalışıyor hem de kardeşlerini büyütüyor,ama tam bir anne gibi , hiç bir şeylerini eksik etmeden ,özen göstererek, off bile demeden,kendinden ödün vere vere, napayım abla bunları yaşamam gerekiyormuş diyor, kocaman kocaman sarılıyorum onu her gördüğümde...
Yazın konserve falan yaptığımızda onlara da yapıyoruz, çorbada tuzumuz olsun,ona da kolaylık olsun diye...
2
+
-entiri.verilen_downvote
Aklıma Friends dizisindeki Phoebe geldi gerçek hayatta denk gelmedim hiç.
Allah kimseyi evlatlarını arkada bilerek bırakacak kadar çaresiz kılmasın.
8
+
-entiri.verilen_downvote
Annem de denedi. Sağlam bir terapiyle aştım yani aşmışımdır inş. Şimdi de genç yaşta alzeymır oldu. Al işte kocan seni bırakıp gitmedi gençlik aşkına anne artık güvendesin öldü gitti ama seni bırakmadı sen zaten onu bırakmadın bırakamadın onca işkencesine aldatmasına rağmen kendi canından geçtin ondan geçemedin.